We gaan vanuit Rome met de Freccia Rossa trein naar ‘Il Latte dei Sogni’ / ‘The Milk of Dreams’, de 59ste kunstbiënnale van Venetië. We nemen mee: mijn roman AROMA.
De vorige keer dat ik Venetië rondliep – een klein jaar geleden – was ik de laatste hand aan het leggen aan het manuscript en deed ik plichtsgetrouw een finale check van de verschillende locaties. De zoektocht naar een uitgever moest nog helemaal beginnen.
Ponte dell’Accademia
Het idee om een roman te schrijven die zich in Venetië afspeelde, ontstond in 2018. Vandaag staan we terug op de plaats waar het allemaal begon. Dit keer met een veelbetekenende glimlach om de mond. Een emotioneel moment. Na vier jaar van schrijven en schrappen, lezen en herlezen, veel research en check & double check, soms wat twijfels maar vooral passie en volharding, begon in 2022 het inmiddels gekende rollercoaster avontuur:
- maart 2022: manuscript aanvaard door Borgerhoff & Lamberigts.
- midden juni 2022: boek in de boekhandel.
- van juli tot eind oktober 2022: vier maanden lang onafgebroken in de top 10 Fictie.
- inmiddels is de vijfde herdruk een feit.
Dus hoog tijd om even te bekomen. En dan – precies in het midden en op het hoogste punt van de Ponte dell’Accademia, de grote houten brug over het Canal Grande, die San Marco met Dorsoduro verbindt, en van waar je het uitzicht kan bewonderen dat voor de cover van AROMA werd gebruikt – komt plots hét idee.
Het plaatje
We zouden AROMA laten passen in het plaatje. Naarmate ons probeersel vordert, verdwijnen zelfs een aantal foto-ontsierende wolken. Na een kwartier van gepruts en veel beziens van omstanders zijn we tevreden met het resultaat. Gelukkig als kleine kinderen die de chocoladevondst van het jaar hebben gedaan, wandelen we richting Arsenale en Giardini, net zoals Alba en Nicola dat deden in AROMA. Toen was het de 42ste editie van de kunstbiënnale, met als thema ‘Arte e Scienza’ / ‘Art and Science.’ Zij gingen er op zoek naar Sigmar Polke, een Duitse schilder die destijds furore maakte met zijn project Athanor. Hij won de Gouden Leeuw met zijn kunstzinnige kijk op de wonderlijke wereld van de alchemie. Het waren de jaren ’80 toen Duitsland nog net niet gewoon weer Duitsland was, maar de Bondsrepubliek Duitsland heette.
De tijden veranderen. Kunst blijft. Literatuur ook.